Pejzaże naftowe w twórczości Tadeusza Rybkowskiego

Muzeum Podkarpackie w Krośnie od początku lutego do końca kwietnia 2016 roku prezentuje wyjątkową wystawę czasową ze zbiorów własnych, poświęconą pejzażom naftowym w  twórczości Tadeusza Rybkowskiego malarza, rysownika, pedagoga i publicysty.

Tadeusz Rybkowski urodził się w Kielcach 26 kwietnia 1848 r., a zmarł we Lwowie 16 września 1926 r. Od 1857 r. uczęszczał do Szkoły Realnej, następnie do gimnazjum w Kielcach, które ukończył w 1866 r. Po roku nauczania w prywatnym Instytucie Hermana Hillera w 1868 r. wyjechał do Warszawy, gdzie studiował  na Wydziale Fizyczno-Matematycznym Szkoły Głównej. W latach 1873-1875 kształcił się w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Władysława Łuszczkiewicza i Feliksa Szynalewskiego. W latach 1875-1877 kontynuował naukę w wiedeńskiej akademii pod kierunkiem m.in. Karla Wurzingera oraz prywatnie u Leopolda Löfflera. Uczył się także u Ferdinanda Laufbergera w Kunstgewerbeschule des Österreichisches Museums i u Hansa Makarta. Od 1878 r. posiadał własną pracownię w Wiedniu, ciągle kształcą się w czasie podróży artystycznych do Włoch, Monachium, Drezna, Berlina, na Węgry, do Wenecji i Monte Carlo. W czasach wiedeńskich wyjeżdżał również co roku, na dwa miesiące do Galicji „aby świeżymi motywami zapełnić tekę na zimę”. W 1893 r. osiadł na stałe we Lwowie, gdzie założył prywatną szkołę malarstwa dla kobiet, był również wykładowcą malarstwa dekoracyjnego w Państwowej Szkole Przemysłowej. Malował olejno i akwarelą. Jego obrazy cechuje doskonałość rysunku i dbałość o szczegóły oraz „uboga skala zimnych przeważnie i twardych barw”. Uprawiał także malarstwo ścienne, wykonywał ilustracje do czasopism. W jego dorobku dominują sceny rodzajowe, obrazy z życia wsi, sceny z polowań, a zwłaszcza jarmarki. Wielokrotnie podejmował tematykę wojenną i legionową. Zafascynowany był folklorem huculskim, malował portrety Hucułów i górali. Jego etnograficzne zainteresowania znalazły swe odbicie we współpracy z Oskarem Kolbergiem. Ilustrował również rodzajową tematykę żydowską i ukraińską, malował także sceny z literatury oraz batalistyczne obrazy historyczne. Tworzył widoki architektury, ulic i placów miast. Był też specjalistą od prac okolicznościowych m.in. pamiątkowych albumów, dyplomów i tzw. adresów. Malował wachlarze, projektował witraże, plakaty, ekslibrisy, a nawet pocztówki. Swoje prace wystawiał w kraju i za granicą. Jego dzieła znajdują się w zbiorach muzeów i galerii w Polsce i za granicą oraz w kolekcjach prywatnych. 

Ekspozycja 17 prac Tadeusza Rybkowskiego znajdujących się w zbiorach Muzeum Podkarpackiego w Krośnie, jest okazją do zapoznania się z malarstwem o tematyce naftowej z terenu Borysławia, Tustanowic, Wietrzna, Równego, Bóbrki, Ratoszyna i Lipinek. Prezentowane dzieła pochodzą z lat 1875, 1894, 1897, 1906-1909 i 1923.

Wystawa czasowa „Pejzaże naftowe w twórczości Tadeusza Rybkowskiego” jest okazją do zaprezentowania obrazów znajdujących się w magazynach krośnieńskiego muzeum, tak ściśle związanych z historią przemysłu naftowego.

Anna Guz-Iwaniec